حمایت از اسرائیل، آخرین میخها بر تابوت تمدن غرب است
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۸۷۶۸۷
ایسنا/کرمان وزیر اسبق امور خارجه ایران گفت: با یادآوری موضع گیریهای دولتهای مختلف در برابر آمریکا بیان کرد: ما به یک اجماع ملی در موضوعی به نام آمریکا نرسیدهایم. البته نگاه امام و مقام معظم رهبری در برابر آمریکا روشن است.
منوچهر متکی ظهر امروز ششم دی ماه در دومین همایش ملی سیاست خارجی ایران در دانشگاه شهید باهنر کرمان اظهار کرد: از دل انقلاب آموزشی نظام آموزشی بیرون میآید و انسان تراز تربیت می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: آموزش یکی از حوزههای مهم مورد توجه بعد از انقلاب اسلامی بوده و سوال اینجاست که آیا دانش آموختههای ما در تراز جمهوری اسلامی هستند یا نه؟ به سختی میتوان به این سوال پاسخ داد. به اعتقاد بنده دو عامل متون درسی و کسانی که این درسها را در دانشگاه ها ارائه میدهند، در پاسخ به این سوال، مهم هستند.
وزیر اسبق امور خارجه ایران بیان کرد: سیاست خارجی ویترین هر کشور و حکومتی برای دیگران در سطح بین المللی است و سیاست خارجی برآمده از مبانی موجود و غیرموجود آن کشور است.
وی بیان کرد: سیاست خارجی درجه، جایگاه و تاثیرگذاری کشورها را نشان میدهد و شناخت این قدرت در سیاست خارجی و نسبت آن با سیاست داخلی نکته مهم و کلیدی است.
متکی با بیان این مطلب که قدرت سیاست خارجی برآمده از برآیندهای همه قدرتهای موجود در یک جامعه است و اگر این نباشد برآمده از وابستگی است، تصریح کرد: قدرت یک جامعه تجمیع قدرت دیپلماسی و میدان است و قدرت یک جامعه، قدرت مردمی، اقتصادی و قدرت مبانی آن است و هر کشوری برای آنچه در جهان جاری است و آنچه باید شود، حرف و نظریه دارد.
وی جهتگیریها را از مولفههای نقش آفرینی سیاست خارجی برشمرد و اظهار کرد: جهتگیری بسیار مهم است البته این جهت گیری در جمهوری اسلامی در فضای نظام یا دولتها تعریف میشود.
وزیر اسبق امور خارجه ایران نقشه راه را از دیگر رموز موفقیت در سیاست خارجی دانست و بیان کرد: نقشه راه کلی در ارتباط با کشورهای منطقه و بین الملل و نقشه راههای موردی و موضوعی داریم و بدون نقشه راه حرکت کردن، به ناکجاآباد رفتن است.
وی حضور دیپلماتهای حرفهای و باورمند را در حوزه سیاست خارجی مهم دانست و اظهار کرد: امام خمینی(ره) انقلاب اسلامی را به ثمر رساند و استقلال برای ایران به ارمغان آورد.
متکی ادامه داد: مردمی بودن و با مردم حرکت کردن ویژگی انقلاب امام راحل بود. امام معتقد نبود که یک گروه خاص یا گروه پیشتازی نهضتی را به پیروزی میرساند و ایشان از همین شیوه (مردمی بودن و با مردم حرکت کردن) برای صدور انقلاب استفاده کرد. توفیقاتی که امروز در منطقه میبینیم از همان نگاه است.
وی در نسبت سیاست خارجی و داخلی، اظهار کرد: اجماع در سیاست خارجی بسیار مهم است و ما در این زمینه وفاق داریم.
وزیر اسبق امور خارجه ایران با اشاره به واکنشهای آمریکا به ایران و برعکس بیان کرد: امریکاییها میدانند با ایران مسائه دارند و اهدافشان به راحتی قابل وصول نیست، لذا براندازی و تغییر رفتار ایران از سناریوهای آمریکا در برابر جمهوری اسلامی است.
وی با یادآوری موضع گیریهای دولتهای مختلف در برابر آمریکا بیان کرد: ما به یک اجماع ملی در موضوعی به نام آمریکا نرسیدهایم. البته نگاه امام و مقام معظم رهبری در برابر آمریکا روشن است.
متکی افزود: مجموعه داشتهها و آوردههای یک کشور میتواند در حوزههای مختلف تولید قدرت در سیاست خارجی آن کشور موثر باشد.
وی با تبیین نقش سازمانهای مردم نهاد، دانشجویان، اقشار و ... در سیاست خارجی و در ادامه با اشاره به سفر برخی از احزاب به ایران، تصریح کرد: احزاب میتوانند بخشی از سیاست خارجی را اجرا کنند.
وزیر اسبق امور خارجه ایران در بخش دیگر سخنانش عنوان کرد: دانشگاه کرمان، در محلیسازی سیاست خارجی و نقش آفرینی ظرفیتهای استانی در سیاستهای خارجی، پیشگام است.
وی تاکید کرد: کرمان دیار جهاد، اجتهاد و شهادت است و سردار حاج قاسم سلیمانی مصداق بارز نگاه امام در حوزه سیاست خارجی بود و اینها شاگردهای اول درسهای امام و مقام معظم رهبری در حوزه سیاست خارجی بودند. حاج قاسم در کسوت یک دیپلمات حرفهای ظاهر میشد و حاصل تلاش و ایثار و جانفشانی و محصول خون پاک سردار دلها، غزه است.
متکی بیان کرد: اسرائیلیها در برابر تهاجم یا در برابر دفاع از تهاجم؛ سریع، خشن، مخرب و گسترده پاسخ میدادند اما اینبار در برابر طوفان الاقصی به بدترین و غیرانسانی ترین شکل مردم غزه را کشتند، اما طعم پیروزی نچشیدند و هر کاری که بکنند اثر پیروزی که حماس ایجاد کرد را نمیتوانند از بین ببرند.
وی ادامه داد: در آینده نه چندان دور، غزه آبستن حوادث فراوانی خواهد بود و آمریکا و اروپا با حمایت و سکوتشان از وحشیانهترین جنایت ضد انسانی در غزه، آخرین میخها را بر تابوت تمدن غرب میزنند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی سیاسی سیاست خارجی ایران در منطقه و جهان كرمان دانشگاه باهنر استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری وزیر اسبق امور خارجه ایران برابر آمریکا سیاست خارجی سیاست خارجی نقشه راه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۸۷۶۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده فعالشدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟
فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقامهای ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشستها میتوانند مقدمهای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.
به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزههای جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشورهای خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاههای تاریخی موجب وارد آمدن آسیبها و خساراتی شده است.
با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژهای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تورهایی به کشورهای آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقاییها را یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.
معادلهای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمودهای عینیتری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشورهای آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.
۱. بازارِ رو به رشد کشورهای آفریقاییقاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخصهای اقتصادی در شمار قابل ملاحظهای از کشورهای افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشورها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره میکنند.
در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوارها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشورهای آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل میکنند. ایران نیز با توجه به ظرفیتهای صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. میتواند کالاهای ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشورهای آفریقایی میتوانند آنها را در مقایسه با نمونهای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.
موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.
۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللیبلوک کشورهای آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهادها و سازمانهای بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آنها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهادهای بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.
در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوندهای سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشورهای آفریقایی میتواند روی کارتِ رایدهی آنها در نهادهای بین المللی حساب ویژهای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر به حساب میآید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنشها و رقابتهای ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار میشود.
۳. توسعه نفوذ بینالمللی ایران در قالب یک قدرت منطقهایدر نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقهای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقهای، طرح و برنامههایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مسالهای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب میشود.
حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیتهای نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشورهای آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشورهای آفریقایی، بسترهای مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشورهای آفریقایی ایجاد کرده اند.
بسترها و ظرفیتهایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقهای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار میشوند. معادلهای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.